Robert Nowikovsky, Öl Geldwäsche, Transoil Group AG, Gazprom

Telekom Bestechungs Geschäfte und dann auch noch Öl Geschäfte mit der Mafia. Shefqet Dizdari, Robert Nowikovsky, Energieminister Infrastruktur Minister Damian Gjiknuri, Offshore Firmen und alte Betrugs Modelle werden wieder belebt, wo der letzte Betrug direkt mit Arben Ahmeti und Edi Rama, dreiste Skrupellosigkeit und Dummheit zeigt Der Fall des Betrügers „Harry Sargenat“ und Global Oil Management Group Ltd 

Albanian Oil In The Hands Of Russia

Albanian Oil In The Hands Of Russia

The company Transoil Group AG, whose shareholders include Russian company Gazprom Neft and Serbian company NIS, has won the Ministry of Infrastructure and Energy tender for the use of the oil deposits found in…

Gute Freunde. Robert heißt mit vollem Namen Robert Nowikovsky und zählt zu den öffentlichkeitsscheueren Unternehmern Österreichs. Aus Büros in der Wiedner Hauptstraße Nummer 17, im vierten Wiener Gemeindebezirk, lenkt der 47-Jährige das millionenschwere Osthandelshaus Jurimex. Die Gruppe handelt hauptsächlich mit Öl, Gas, Metallen und Textilien zwischen der Ukraine, Russland und Weißrussland. Präzise Daten sind nicht verfügbar. Der Wiener Unternehmensberater Herbert Cordt, Aufsichtsrat der Handelsgruppe: „Jurimex ist ein grundsolides und traditionsreiches Unternehmen. Eine fixe Größe im Osthandel.“ Nowikovsky, der sich nach österreichischem Recht nichts zuschulden kommen hat lassen, will die Affäre Lieberman „nicht kommentieren“, wie er über sein Büro mitteilen lässt.

 

https://www.profil.at/home/affaere-rasputins-goenner-63655

„Transparenzgewinn“ für Gazprom

Redaktion21. August 2006, 14:00

Der russische Energiegigant sorgte mit der Auswahl seiner Exportpartner schon öfter für Rätsel, nun hat er sich vom Wiener Unternehmer Nowikovsky getrennt

Moskau – Mit der Auswahl seiner Exportpartner hat die russische Gasprom schon öfters Rätsel aufgegeben. Offenbar im Sinne größerer Transparenz hat man sich von einem dieser Partner getrennt: Der in Wien ansässige Unternehmer Robert Nowikovsky hat nun seine Anteile an der Centrex Group abgegeben.Doch der Reihe nach: Das berühmteste Export-Rätsel von Gasprom ist das Transitkonsortium RosUkrEnergo, das Gas in die Ukraine und nach Europa transportiert und deren wahre Begünstigte seit langem unter anderem in der Organisierten Kriminalität vermutet werden – 50 Prozent hält die RIAG, eine Raiffeisentochter, treuhändisch.

Weniger von sich reden machte eine andere Exportlinie, die über Österreich führt – die 2003 gegründete Gasfirma Centrex Group (CG), über die Gasprom ins europäische Endkundengeschäft vordringen will.

20 Prozent verkauft

80 Prozent an der Centrex Group hielt bisher die I.D.F. Anlagegesellschaft, eine österreichische Tochter der Gasprombank. 20 Prozent davon gehörten der R.N. Privatstiftung, ein Investmentfond des in Wien ansässigen Unternehmers Robert Nowikovsky.

Wie das russische Wirtschaftsblatt Wedomostinun erfuhr, hat Nowikovsky seinen Anteil im April an die Gasprombank verkauft.

Schlaff

Schlaff und Partner Robert Nowikovsky

https://derstandard.at/2528267/Transparenzgewinn-fuer-Gazprom

Laut Centrex halten heute weder er noch Nowikovsky Anteile an der Gruppe. Aber Schlaffs Vertrauter Michael Hason, der bei mehreren Firmen des Geschäftsmanns Funktionen hat, besetzt in der Centrex- Gruppe bis jetzt eine Reihe wichtiger Positionen. Zu Schlaffs Imperium gehört ebenfalls eine Firma in Zypern. Die hat dort denselben Sitz wie die Centrex Holding – sowie einige Direktoren, die auch bei den Zypern-Töchtern von Gazprom amtieren. Centrex, Schlaff und Nowikovsky teilen sich in Wien sogar den Pressesprecher.

https://www.stern.de/wirtschaft/news/gazprom-die-gazoviki–das-geld-und-die-gier-3267526.html

nvestigim6 Jun 2018

Koncesioni i fushave të naftës, Gjiknuri favorizoi kompaninë e lidhur me Gazprom

Ministria e Energjisë shpalli fitues të një gare të mbajtur nga Albpetrol për koncesionin e tre fushave naftëmbajtëse në jug të Shqipërisë, kompaninë Transoil Group AG – e lidhur me kompaninë ruse Gazprom Neft dhe atë serbe NIS, duke ngritur dyshime për shkeljen e barazisë në tender dhe konflikt interesi.

Autor:Besar Likmeta BIRN Tiranë

Printo

Ministri i Infrastrukturës dhe Energjisë, Damian Gjiknuri duke folur gjatë një mbledhjeje të Komisionit Parlamentar për Veprimtarinë Prodhuese, Tregtinë dhe Mjedisin, për koncesionin e Aeroportit të Vlorës më 29 janar 2018. Foto: Malton Dibra/LSA

Më 9 maj, ministri i Energjisë dhe Infrastrukturës Damian Gjiknuri urdhëroi ngritjen e një grupi negociator për lidhjen e marrëveshjeve hidrokarbure për vendburimet Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë me kompaninë Transoil Group AG – e cila që nga viti 2012 nëpërmjet degës së saj në Shqipëri, Transoil Group Sh.a, kontrollon gjithashtu fushën naftëmbajtëse të Visokës.

Negociatat pasojnë finalizimin e një gare të mbajtur më 31 mars nga Albpetrol, ku Transoil Group AG u shpall fitues mes nëntë kompanive ndërkombëtare pjesëmarrëse.

Të dhënat dhe dokumentet e siguruara nga BIRN tregojnë se kompania fituese Transoil Group, e cila administrohet në Shqipëri nga Shefqet Dizdari dhe ka lidhje biznesi me kompaninë Gazprom Neft në pronësi të gjigandit rus të prodhimit të gazit, Gazprom. Gazprom zotërohet në 50.23 për qind të aksioneve nga qeveria ruse.

Lidhjet e biznesit me kompaninë ruse nuk janë të vetmet pikëpyetje mbi mënyrën se si kompania e naftës, e regjistruar në Zvicër dhe me pronarë të panjohur, u shpall fituese e tenderit për fushat naftëmbajtëse Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë.

Dokumentet e siguruara nga BIRN tregojnë se në momentin që u hapën ofertat, pagesa e Transoil Group për marrjen e paketës së të dhënave për vendburimet nuk kishte mbërritur ende në llogarinë e Albpetrol. Këto dyshime shtohen edhe nga fakti që gjatë tenderit, vëllai i drejtorit të Albpetrol, Kastriot Bejtaj punonte si drejtues teknik i operacioneve hidrokarbure në fushën e Visokës për llogari të Transoil Group Sh.a – një konflikt interesi për të cilin ministri Gjiknuri ishte në dijeni.

Kompania Transoil Group Sh.a ka gjithashtu detyrime të mbartura ndaj Albpetrol nga operacionet e saj të mëparshme në fushën e Visokës si dhe ka pasur përplasje me Agjencinë Kombëtare të Burimeve Natyrore, AKBN për shkelje të vazhdueshme të marrëveshjes hidrokarbure.

Megjithatë, këto shkelje nuk e kanë ndaluar kompaninë mëmë të saj, Transoil Group AG, që të deklaronte në faqen e saj zyrtare se i kishte bërë një ofertë Albpetrolit për tre fushat e tjera naftëmbajtëse që në prill 2017 – duke shfaqur siguri se do të arrinte një marrëveshje me kompaninë shtetërore të naftës shqiptare deri në fund të vitit 2017. [Kliko këtu për faksimilen]

Planet e kompanisë Transoil Group për të shtënë në dorë fushat e naftës në jug të Shqipërisë u vonuan nga një orvatje e një tjetër kompanie të lidhur me Gazprom. Përfaqësuesi i Gazprom Neft në Serbi dhe një tregar nafte austriak bënë një ofertë alternative për vendburimet Cakran-Mollaj dhe Gorisht-Cokul, nëpërmjet kompanisë ‘Jurimex Kommerz Tranzit Ges’.

I shqetësuar, përfaqësuesi në Shqipëri i Transoil Group AG, Shefqet Dizdari, i bëri një notë verbale  zv/drejtorit të zhvillimit të biznesit ndërkombëtar të Gazprom Neft, Vladislav Baryshnikov, duke i kujtuar marrëveshjen mes tyre si dhe duke u ankuar se përfaqësuesi i saj në Serbi po tentonte të merrte në mënyrë të maskuar fusha nafte në Shqipëri.

Në notën verbale, Dizdari nënvijëzon që këto shqetësime i kishte ngritur edhe gjatë një takimi të mbajtur në zyrat e kompanisë shtetërore ruse të naftës në Shën Petersebug. Drejtuesi i Transoil Group shprehet gjithashtu se shqetësimet e tij ia komunikuar dhe Ambasadës së Federatës Ruse në Tiranë, ndërkohë që nënvizon se Transoil Group nuk e ka fshehur kurrë interesin e saj për ‘marrëdhënie transparente biznesi me Gazprom Neft.’

Kompania Transoil Group AG dhe ajo ruse Gazprom Neft nuk i përgjigjën një kërkesë për koment nga BIRN. Ndërkohë Ministria e Tregtisë dhe Energjetikës në një përgjigje me shkrim pranoi borxhet që Transoil Group ka ndaj Albpetrol, nënvizoi se shkeljet e marrëveshjes hidrokarbure të sinjalizuara nga AKBN ishin të rëndomta; ndërkohë ajo mohoi se ka pasur shkelje të procedurave të tenderit dhe konflikt interesi nga drejtori Albptrol.

Ministria gjithashtu nuk dha informacion se kush ishin aksionerët e kompanisë zvicerane Transoil AG, por nënvizoi se ato nuk ishin Gazprom Neft ose NIS.

“Sipas të dhënave që disponojmë, asnjë nga kompanitë që ju përmendni nuk kanë të drejta mbi marrëveshjen hidrokarbure të Transoil Group me shtetin shqiptar,” ministria e Energjisë.

“Ndërkaq, është jashtë mundësive të Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë që të ketë informacion mbi transaksionet e mundshme tregtare të një kompanie me subjekte të tjera jashtë marrëdhënies në kuadër të marrëveshjes hidrokarbure,” shtoi ajo.

Tenderi i dyshimtë

Në shkurt 2018, Albpetrol shpalli një thirrje për shprehje interesi për kompanitë që ishin të interesuara për të lidhur marrëveshje hidrokarbure për tre fusha të lira nafte, Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë.

Tenderi bazohej në urdhrin nr.150, datë 6 shkurt 2018 të ministrit të Energjisë dhe Infrastrukturës, Damian Gjiknuri. Kompanitë e interesuara kishin afat deri me datë 31 mars 2018, ora 15:00, për të dërguar ofertat e tyre.

BIRN mësoi se në tender morën pjesë 9 kompani hidrokarburesh, ku përfshiheshin Bankers Petroleum, Transoil Group AG, Shandong Kerui Petroleum Equipment, Letho, Verssa Versatile, Pennine, Alcan, Fluid Oil dhe Zennith Energy.

Sipas një burimi në tregun e energjisë, komisioni i vlerësimit të ofertave të Albpetrol nuk i ka hapur zarfet për  kompanitë Pennine dhe Zennith Energy, me arsyetimin se nuk kishin paguar një tarifë prej 6500 USD për çdo vendburim, të vendosur si kusht nga Albpetrol.

Brenda 10 ditëve nga hapja e ofertave, Albpetrol ka dërguar në ministrinë e Energjisë dhe Infrastrukturës dokumentacionin e kompanive ofertuese, së bashku me vlerësimin e kapaciteve teknike dhe financiare.

Me datë 9 maj, me urdhrin nr.495, ministri Damian Gjiknuri ka shpallur fitues të garës për tre vendburimet e naftës kompaninë Transoil Group AG dhe ka ngritur grupin negociator për lidhjen e marrëveshjes hidrokarbure me kompaninë. [kliko këtu për faksimilen]

Harta e vendburimeve të naftës Amonicë, Cakran-Mollaj, Gorisht -Kocul

Transoil Group AG është një kompani e themeluar në vitin 2011 në kantonin Zug të Zvicrës, me operacione në Rusi, Bjellorusi dhe Tiranë. Ajo është pronare e plotë e Transoil Group Sh.a, një kompani shqiptare e cila që nga viti 2011 shfrytëzon nëpërmjet një marrëveshjeje hidrokarbure me Albpetrol-in vendburimin e naftës në Visokë.

Sipas një shkrese të Agjencisë Kombëtare të Burimeve Natyrore të datës 9 shkurt 2018, për ‘miratimin e programit të punës së kompanisë Transoil Group Sh.a për vitin 2017,’ kompania zvicerane e naftës konsiderohej në shkelje të afatave për vitin 2017 dhe në të njëjtën kohë nuk kishte dorëzuar programin e punës për vitin 2018.  [Kliko këtu për faksimilen]

“Referuar përcaktimeve të Licensë Marrëveshjes por edhe Marrëveshjes hidrokarbure për vendburimin e Visokës, AKBN i konsideron të shkelura të gjitha afatet e pranueshme për miratimin e këtij programi vjetor, pasi kërkesa juaj bëhet në fund të vitit 2017, dhe si e tillë nuk mund të kërkohet realizimi i ndonjë programi për këtë vit kalendarik,” shkruan AKBN.

“Në të njëjtën kohë, sjellim në vëmendjen tuaj se dokumenti përfundimtar i programit të punës dhe buxheti, të përgatitur për vitin 2018 për vendburimin e Viskokës, ende nuk është dorëzuar nga ‘Palët’ për miratim në AKBN, sikurse kërkohet nga Licensë Marrëveshja për këtë vendburim,” shton AKBN, duke vënë njëkohësisht në dijeni Albpetrol.

I pyetur nga BIRN ministra e Energjisë fajësoi kompaninë dhe AKBN-në për shkeljen e afatave për miratimin e planit të punës.

“Këto afate kohore janë konsumuar nga të dyja palët në Marrëveshjen Hidrokarbure,” tha MEI. “Megjithatë, në përgjithësi ky është një fenomen që ndodh shpesh dhe për këtë arsye edhe Marrëveshja Hidrokarbure përmban klauzola që bëjnë të mundur vazhdimin e operacioneve hidrokarbure edhe në rastin kur nuk është miratuar ende PPB për një vit të dhënë,” shtoi ajo.

BIRN ka mësuar gjithashtu se kompania Transoil Group sh.a është debitore ndaj Albpetrol për një sasi të madhe nafte, e cila sipas marrëveshjes hidrokarbure për shfrytëzimin e fushës së Visokës duhet të marrë një pjesë të prodhimit nga kompania shfrytëzuese.

Ministria e Energjisë dhe Infrastrukturës i tha BIRN se ‘detyrimi që kompania Transoil Group AG i ka shoqërisë Albpetrol sh.a është 6,699.92 ton naftë… ndërkohë, detyrimi në para për shërbime të ndryshme është 64.105.586 lek.” Megjithatë, ajo e justifikoi borxhin duke nënvizuar se kjo ishte një marrëdhënie tregtare midis Albpetrol dhe Transoil Group.

“Për këto çështje ka një korespondence mes palëve ku janë përcaktuar grafikët kohore të shlyerjes së detyrimeve. Informojmë po ashtu, sa lidhet me detyrimin për naftën bruto, marrja e këtij detyrimi nga Albpetrol Sh.A. është e lidhur edhe me kapacitetet tregtuese të saj, kushtet e tregut vendas të përpunimit të naftës bruto, kapacitet depozituese të shoqërisë Albpetrol Sh.A. që më tej lidhet edhe me kostot e magazinimit dhe lëvrimit si dhe kushtet e tjera teknike dhe teknologjike përveç atyre të tregut,” tha MEI.

“Çështja e detyrimeve të prapambetura apo tejkalimit të afateve për likujdimet reciproke është edhe një çështje e marrëdhënieve tregtare mes shoqërive,” shtoi ajo.

Përveç shkeljeve në marrëveshjen hidrokarbure të Visokës, mbetet paqartë se si Transoil Group AG është shpallur fitues i tenderit për vendburimet Cakran-Mollaj, Gorisht-Cokul dhe Amonicë, pasi sipas një faksimile të llogarisë bankare të Albpetrol të siguruar nga BIRN, pagesa për paketën e të dhënave të vendburimeve – një nga kriteret e tenderit, nuk ka arritur në llogarinë e Albpetrol më datë 4 prill 2018.[Kliko këtu për faksimilen] Sipas ministrisë së Energjisë, pagesa është realizuar nga Transoil Group ditën e premte me datë 30 mars 2018.
https://www.reporter.al/koncesioni-i-fushave-te-naftes-gjiknuri-favorizoi-kompanine-e-lidhur-me-gazprom/


 

Schlagwörter: , ,

KOMMENTAR(E) (4)

  • navy
    Jun 07, 2018., 21:14 •

    Korrupte oft Schwule Deutsche wie Florian Hahn, Michael Roth, Knut Fleckenstein promoteten wie Steinmeier die Albaner Mafia, inklusive Kinder Handel und Auftragsmorde.

    Arben Ahmeti als Promoter des Weltweiten Betrügers: Harry Sargeant – AMRO, Geldwäsche Credins Bank, ABI Bank, Aserbeidschan Mafia

    Schweigen der US Botschafter, zu den Betrugs Geschaeften der Amerikaner vor Ort, identisch wie bei dem AAEF Fund, Frank Wisner, Bankers Petroleum usw. Der Privatisierungs und PPP Betrug, hat Albanien vernichtet und man macht sogar weiter, wo immer enorme Bestechungsgelder bezahlt werden, inklusive enormen Banken Kredit Betrug. Arben Ahmeti, mit Edi Rama, erpresste vom wichtigsten realen Investor „Hayer“ aus China, 7 Millionen Euro, worauf das Investment platzte. Arben Ahmeti: Geldwaesche Minister des Edi Rama erneut. Arben Ahmetaj nun Finanzminister: Experte für Geldwäsche auch für Edi Rama Luegen Show des Nichts in alter Tradition Fight against informality, Rama: „We reduced dishonest competition“

    Two mln liters of smuggled fuel enter Albania in two months of 2015

    Fast 200 Auslands Fluege, oft bezahl von Verbrecher Clans, und Betrugsfirmen sprechen fuer sich und die Null Funktion der Steuer Polizei um illegale Aktivitaeten zu beenden, welche den Staat und die Wirtschaft ruinieren, sprechen fuer sich. Promoter fuer illegales Geldwaesche bauen und dem Drogen Baron: Klement Balili, mit Ilir Meta sprechen fuer sich.
    “Santa Quaranta“ Ilir Meta, Arben Ahmeti, Klement Balili: Albanias Mafia und Koko Kokodhemi
    Das man aber einen Berufs Betrueger in Albanien Haus und Tuer oeffnet, sollte nicht verwundern, wo gesuchte Verbrecher wie Almir Rrapo, auch schon Staatsekreter im Aussenministerium wurden, unter Ilir Meta umd Drogen Netzwerke aufzubauen. Man kopiert nur die Betrugs Modelle der GIZ – KFW, EIB, EBRD und Weltbank. Fortsetzung des AMRO Privatisierungs Betrug, wo man die Ausschreibungen unter den Tisch fallen laesst, bei Profi Betruegern. Wie die Investigative Seite reporter.al festhaelt, promotet neben Super Drogen Schmugglern wie Klement Balili, der wichtige Minister Arben Ahmeti im naechsten Betrugs Geschaeft weinen Weltweiten bekannten Betrueger: Harry Sargeant, der zugleich John McCain promotet, dem Terroristen und auch MEK Financier. „The legal battle of Sargeant ended on Febrary 8, 2016, when the United States Bankruptcy Court declared IOTC bankrupt, with a debt of more than $100 million, half of which owed to Al-Saleh.“ Erneut US Betrueger, wie schon Frank Wisner, Partner von Steinmeier erneut aktiv, wo real jede Justiz deshalb von der EU und US Mafia verhindert wird. Ilegal wurden Anteile der AMRO Raffinerie an Harry Sargenat uebergeben, aus dem Betrugs Bankrrott des Rezart Taci, rund um Aserbeischan Bankgarantien an die Credin Bank, einer Geldwaesche Bank, heute der Familie Berisha. Noch peinicher Rezzo Schlauch, Edi Rama mit der Offshore Geldwaesche Betrugs Bank ABI, deren Eigentuemer unbekannt sind, wo die Italienichen Eigentuemer der Veneto Bank in Italien verhaftet wurden. Bankrott in den USA, ueberall mit Gerichtsverfahren ueberzogen, der US Gangster Harry Sargeant, mit Offshore Firma natuerlich. Der letzte NATO Skandal, als Locked Martin, unter den Top Tenn der Weltbestechungsfirmen, dem NATO Staat Albanien, ein Kuesten Radar System lieferte, wo nur Alt Material erneut entsorgt wurde, Nichts funktioniert, aber eine teure Einsatz Zentrale finanziert wurde. Das Betrugs Mafia Kabinett des Edi Rama hat es mit sich, wie Damian Gjiknuri, Fidel Ylli, ebenso zeigen. Berufs US Gangster in Tradition in Geschaeften unterwegs, die US Botschafter schweigt wieder einmal. Harry Sargant ist einer der ueblsten Verbrecher, Weltweit bekannt, auch als Financier des Terroristen und Verbrechers John McCain und dann ist Elmar Brok nicht mehr weit. Interpol Haft Befehl, für Adrian Yhillari, einem US Gangster für Betrug und Dokumenten Fälschung AAEF, American Bank of Albania und Frank Wisner. Sogar Worldcom, Enron mit dem CIA Gangster Frank Wisner (natürlich Partner von Frank Walter Steinmeier im Betrug und im Krieg) waren in Albanien kurz, bevor die Betrugs Pleite kam. (ICITAP) US Mafia – Albania-Kosovo Highway Costs Soar To 2 Billion Euros – Frank Wisner, Tom Ridge, Christopher Dell, Film und Buch über die Gerdec Kathastrophe, das grösste NATO Betrugs Geschäft und der US – Albanischen Mafia
    MEK Terroristen in Tirana und John McCain
    Der prominente US Betrüger „Harry Sargeant“, wird wieder mal von Arben Ahmeti: als „Seriöser Investor“ vorgestellt. Harry Sargeant III, “Very Serious” US Investor in ARMO, Mired in Fraud and Corruption(ICITAP) US Mafia – Albania-Kosovo Highway Costs Soar To 2 Billion Euros – Frank Wisner, Tom Ridge, Christopher Dell,Deputy Prime Minister Niko Peleshi, Harry Sargeant III, Minister of Finance Arben Ahmetaj in Ballsh. Corruption and war profiteering The lawsuit and subsequent conviction led to a broader investigation into the dealing of Harry Sargeant III and his many offshore companies, almost all called International Oil Trading Company, under the Foreign Corrupt Practices Act. The proceedings were followed with great interest by the US media, as Sargeant is one of the largest donors of the Republican Party, funding the campaigns of Mitt Romney and John McCain. The Pentagon investigated the contracts that Sargeant’s companies had won in Iraq and declared that he abused his exclusive license for gasoline transportation through the Jordanian desert and had engaged in “the worst form of war profiteering,” according to a congressional committee in 2008. The exploitation of his monopoly position caused more than $200 million damage to the US budget. Die Regierung segnete den illegalen Verkauf von ARMO Vermögenswerten Die Regierung wandte sich in die Augen, während die Eigenschaften des riesigen ARMO-Ölriesen in der Credins Bank rechtswidrig versteigert wurden und den Steuerzahlern die Möglichkeit verweigerten, einen Teil der Hunderte von Millionen Euro Schulden zu erwerben, die das Unternehmen gegenüber Mitarbeitern, Staatshaushalt und Unternehmen hat Öffentlichkeit. Autor: Ola Xama | BIRN | Tirana drucken Der ehemalige stellvertretende Ministerpräsident Niko Peleshi (links), der US-Geschäftsmann Harry Sargeant (Mitte) und der ehemalige Finanzminister Arben Ahmetaj (rechts), besuchten am 2. September 2016 die tiefe Ölverarbeitungsmischung in Ballsh Am 2. September 2016 erschien der ehemalige Finanzminister Arben Ahmej, der stellvertretende Ministerpräsident Niko Peleshi und ein amerikanischer Geschäftsmann namens Harry Sargeant vor den Fernsehkameras der Ballsh Oil Deal Processing Association, begleitet von Dutzenden von Arbeitern mit Schutzfässern bunte und ungläubige Gesichter, um die Wiederaufnahme der Raffineriearbeit unter der Leitung des amerikanischen Unternehmens IRTC bekannt zu geben. Am 2. September 2016 erschien der ehemalige Finanzminister Arben Ahmej, der stellvertretende Ministerpräsident Niko Peleshi und ein amerikanischer Geschäftsmann namens Harry Sargeant vor den Fernsehkameras der Ballsh Oil Deal Processing Association, begleitet von Dutzenden von Arbeitern mit Schutzfässern bunte und ungläubige Gesichter, um die Wiederaufnahme der Raffineriearbeit unter der Leitung des amerikanischen Unternehmens IRTC bekannt zu geben. „Jeder weiß, was die Ölindustrie durchgemacht hat, vor allem Sie, die sich daran erinnern, dass gescheiterte und korrupte Privatisierung, die um so schwerer belastet wurde auf dem Rücken als Angestellte und dass Sie fast fertig waren – in Leerlaufsklaven für mehrere Jahre, „Sagte Ahmetaj. „Nur im ersten Jahr sind Investitionen in Höhe von 52 Millionen Dollar Investitionen, die zur Raffinerie reparieren“, versprach Ahmetaj und unterstrich, dass neue Investoren zu seinen 1200 Arbeitern zurückkehren werden. Ein Jahr später schienen die Investitionen des ehemaligen Wirtschaftsministers nicht zu verwirklichen. Mittlerweile zeigen die von BIRN entdeckten Dokumente, dass zwei Monate nach Ahmeti und Peleshs öffentlicher Show von Sargeant in Ballsh 54 ARMO-Vermögenswerte illegal von der Credins Bank aufgegeben wurden – die dann die Raffinerie dem Unternehmen gab IRTC gegen eine monatliche Miete. Eine Verwaltungsuntersuchung des Justizministeriums – eine Kopie davon, die von BIRN erbracht wurde, ergab, dass der Erwerb von ARMO-Vermögenswerten durch die Bank in Verletzung des Gesetzes erfolgt war, was die Interessen des Staates erheblich beeinträchtigte ARMO hat Hunderte von Millionen Euro Schulden. Mittlerweile sind die Raffinerie von Fier und eine Reihe von technologiebezogenen Vermögenswerten durch die Hypothekarkredite der Raiffeissen Bank verstopft, die auch mit dem IRTC eine „Sorgerechtsvereinbarung“ unterzeichnet hat. Von 2013 bis 2016 wurden ARMOs Vermögenswerte wie Balsh- und Fier-Raffinerien an Deveron Oil und TP & D Oil vermietet, die auch zehn Millionen Euro Schulden und Zollschulden schufen. BIRN hat gelernt, dass ähnlich wie bei anderen Unternehmen, die durch Leasing-ARMO-Vermögenswerte früher verwaltet haben, die IRTC im Laufe des letzten Jahres Schulden an den Staatshaushalt im Wert von 22 Millionen Euro angesammelt hat und die Krise noch stärker vertieft hat Finanzsektor im Kohlenwasserstoffsektor.
    Investigim

    Qeveria bekoi shitjen e paligjshme të aseteve të ARMO

    7 Sep 2017

    Qeveria bëri një sy qorr, ndërsa pronat e gjigantit të hidrokarbureve ARMO iu shitën në ankand në mënyrë të paligjshme Bankës Credins, duke i mohuar taksapaguesve mundësinë për të rimarrë një pjesë të qindra milionë eurove borxhe që kompania ka ndaj punonjësve, buxhetit të shtetit dhe kompanive publike.

    Autor:Ola Xama BIRN Tiranë
    Printo

    Ish zv/kryeministri Niko Peleshi (majtas), biznesmeni amerikan Harry Sargeant (qendër), dhe ish ministri i Financave Arben Ahmetaj (djathtas), vizitojnë kombinatin e përpunimit të thellë të naftës në Ballsh, në 2 Shator 2016

    Në 2 Shtator 2016, ish ministri i Financave Arben Ahmej, zv/kryeministri Niko Peleshi dhe një biznesmen amerikan i quajtur Harry Sargeant u shfaqën përpara kamerave të televizioneve në Kombinatin e Përpunimit të Thellë të Naftës në Ballsh, të shoqëruar nga dhjetëra punëtorë me kaska mbrojtëse shumëngjyrëshe dhe fytyra mosbesuese, për të njoftuar rifillim e punës së rafinerisë nën menaxhimin e kompanisë amerikane IRTC. “Çdokush e di se çfarë ka kaluar industria e naftës, sidomos ju që e mbani mend mirë atë privatizim të dështuar dhe korruptiv që rëndoi mbi të gjitha në kurrizin tuaj si të punësuar dhe që përfunduat gati -gati në skllevër të papunë për disa vite,” deklaroi Ahmetaj. “Vetëm në vitin e parë janë 52 milionë dollarë investime që shkojnë në rinovimin e rafinerisë,” premtoi Ahmetaj, duke nënvizuar se investitorët e rinj do të kthenin në punë të 1200 punëtorët e saj. Një vit më vonë, investimet që premtoi ish-ministri i Ekonomisë nuk duket se janë materializuar. Ndërkohë, dokumentet e zbuluara nga BIRN tregojnë që 2 muaj pas shfaqjes publike të Ahmetajt dhe Peleshit në krah të Sargeant në Ballsh, 54 asete të kompanisë ARMO u tjetërsuan në mënyrë të paligjshme nga Banka Credins – e cila më pas ia dha rafinerinë në përdorim kompanisë IRTC kundrejt një qiraje mujore. Një hetim administrativ i Ministrisë së Drejtësisë – një kopje e të cilit u sigurua nga BIRN, zbuloi se blerja e aseteve të ARMO-s nga banka është bërë në kundërshtim me ligjin, duke i sjellë një dëm të konsiderueshëm interesave të shtetit, ndaj të cilit ARMO ka qindra milionë euro borxhe. Ndërkohë, rafineria e Fierit dhe një numër asetesh teknologjike të lidhura me të janë të bllokuara me barrë hipotekore nga Banka Raiffeissen, e cila mësohet gjithashtu se ka lidhur një marrëveshje ‘ruajtjeje’ me kompaninë IRTC. E zhveshur nga rafineria saj më e madhe në Ballsh, kompania ARMO Sha –85 % e aksioneve të së cilës zotërohen nga një grup investimesh nga Azerbajxhani i regjistruar në Ishujt Virgjin Britanikë dhe 15 % nga ministria e Ekonomisë – ka të paktën 178 milionë euro borxhe ndaj buxhetit të shtetit – borxhe që tashmë kanë shumë pak shanse të rikuperohen. Azerët kanë treguar pak interes ndaj kompanisë gjatë viteve të fundit, por një burim i Ministrisë së Energjisë i tha BIRN se kjo mund të ndryshojë, pasi tjetërsimi i paligjshëm i aseteve e ekspozon Shqipërinë ndaj padive për dëmshpërblim në arbitrazh. Nga viti 2013 deri në vitin 2016, asetet e ARMO-s si rafineria e Balshit dhe ajo e Fierit iu dhanë me qira kompanive Deveron Oil dhe TP&D Oil, të cilat gjithashtu kanë krijuar dhjetëra milionë euro borxhe ndaj tatimeve dhe doganave. BIRN ka mësuar se ngjashëm me kompanitë e tjera që kanë marrë në menaxhim nëpërmjet qirasë asetet e ARMO-s më parë, edhe IRTC ka grumbulluar gjatë vitit e fundit borxhe ndaj buxhetit të shtetit në vlerë 22 milionë euro, duke e thelluar edhe më shumë krizën financiare në sektorin e hidrokarbureve. Sipas dokumenteve të siguruara nga BIRN, ky borxh tashmë vlerësohet në më shumë se 700 milionë USD dhe është rritur në mënyrë eksponenciale nga viti 2013 – pas ardhjes në pushtet të Partisë Socialiste. E kontaktuar nga BIRN, Banka Credins nuk e komentoi transaksionin e tjetërsimit të aseteve të ARMO. Ngjashëm me bankën, edhe një numër institucionesh me rol mbikëqyrës ose me interes të drejtpërdrejtë në transaksionin e ‘paligjshëm,’ si Drejtoria e Përgjithshme e Tatimeve, Drejtoria e Përgjithshme e Doganave dhe Ministria e Zhvillimit Ekonomik dhe Turizmit nuk iu përgjigjën një kërkese për koment. IRTC gjithashtu nuk iu përgjigj një kërkese për koment. Ndërkohë, Ministria e Energjisë i tha BIRN nëpërmjet një përgjigje me shkrim se tashmë rafineria e Ballshit dhe e Fierit ishin në pronësi të bankave, të cilat i ka dhënë asetet e saj në ruajtje. “Procesi i kalimit në administrim të rafinerive të naftës së Ballshit dhe të Fierit është realizuar nëpërmjet procedurave të përmbarimit, nga kreditorët e shoqërisë ARMO Sh.A. të cilët fituan të drejtën e sekuestrimit të tyre,” tha MEI. “Më tej, këta të fundit kanë lidhur një kontratë për ruajtjen dhe menaxhimin e këtyre aseteve me një shoqëri tjetër,” shtoi ajo. Shitja e paligjshme e aseteve

    Harry Sargeant dhe ish zv/kryeministri Niko Peleshi duke folur për media gjatë vizitës në Ballsh

    Kur ish-ministri Arben Ahmetaj dhe zv/kryeministri Niko Peleshi u shfaqën së bashku me Harry Sargeant në Ballsh me 2 Shtator 2016, kompania IRTC nuk e kishte marrë ende në menaxhim rafinerinë e Ballshit që në atë kohë ishte nën pronësinë e ARMO-s. Kompania e hidrokarbureve, për shkak të borxheve kishte një listë të gjatë urdhrash ekzekutimi përmbarimorë për bllokimin e aseteve, në krye të së cilës qëndronin Tatimet, Doganat, Albpetrol, bankat dhe furnitorët. Në kodin e procedurës civile përcaktohet qartë radha e kreditorëve preferencialë, të cilët kanë të parët të drejtën për të marrë paratë për ekzekutimin e mallit: punonjësit, autoritetet fiskale, kompanitë publike, bankat e më pas palët e treta të lidhura me kompaninë. Por në rastin e ARMO-s, kodi i procedurës civile nuk është respektuar dhe 54 asete të kompanisë janë tjetërsuar nga Banka Credins. Në Zyrën Vendore të Regjistrimit të Pasurive të Paluajtshme në Mallakastër ka pasur 54 prona të regjistruara në emër të ARMO Sha. Për këto prona ka pasur një kërkesë për barrë hipotekore që nga data 13 Prill 2016 nga Zyra e Tatimpaguesve të Mëdhenj në Tiranë. Kundrejt pronave të ARMO ka pasur dhe shtatë procedura të tjera përmbarimore të iniciuara në mënyrë respektive nga Raiffeisen Bank, Banka Credins, shoqëria Serjani Sh.p.k, fondacioni “Kreditimi Urban,” OSHEE, Ujësjellës Kanalizime Fier, kompania Fit Mek Oil, Albpetrol dhe Ballanca Law Offices. Por megjithë kërkesën për barrë hipotekore nga Tatimet dhe listën e gjatë të procedurave të ekzekutimit, ZVRPP Mallakastër ka vendosur t’i japë prioritet një urdhri ekzekutimi të iniciuar nga shoqëria përmbarimore T.M.A për kreditorin Banka Credins. Ky urdhër ekzekutimi bazohet te vendimi i Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Fier nr. 378 datë 22 Prill 2016, lëshuar për titullin ekzekutiv “Kontrate Linje Kredie Nr. 10079 Rep. Nr. 3222 Kol datë 30.08.2013” të lidhur mes kredidhënësit Banka Credins dhe kredimarrësit – debitor ARMO sh.a. Me datë 10 Qershor 2016, shoqëria përmbarimore T.M.A, nëpërmjet vlerësuesit Arjan Gusho, i ka vlerësuar 54 asetet e ARMO Sh.a të regjistruara në ZVRPP Mallakastër me vlerën 31,2 milionë USD. Katër muaj më vonë, më datë 13 Tetor 2016 përmbaruesi privat i ka nxjerrë në ankand asetet e ARMO-s për 80 % të vlerës së pasurive ose 25 milionë USD. Në datën 28 Tetor 2016 është mbajtur ankandi, në të cilin fitues është shpallur kreditori Banka Credins, e cila ka zgjedhur të mos e paguajë vlerën e aseteve të nxjerrë në ankand duke i shkëmbyer me detyrimin kreditor që ARMO kishte kundrejt saj. Blerja nga kreditori Banka Credins i aseteve që ajo kishte nxjerrë në ankand për të ekzekutuar kolateralin ndaj ARMO-s ka ngjallur dyshime në Ministrinë e Drejtësisë, e cila ka urdhëruar një hetim administrativ për procedurat e tjetërsimit të këtyre pronave. “I gjithë dyshimi më lindi kur pashë ankandin që një kompani e përmbarimit privat kishte zhvilluar për shitjen e aseteve të ARMO-s, ku banka Credins po shiste pronat e lëna kolateral pranë saj dhe në fund të ankandit i blinte po ajo,” tha për BIRN një ish zyrtar i lartë i Ministrisë së Drejtësisë. “Një procedurë e tillë nuk ka ndodhur kurrë,” shtoi ai. Raporti i hetimit administrativ i hartuar nga Ministria e Drejtësisë zbuloi se blerja e shumicës së aseteve të ARMO-s, përfshirë rafinerinë e Ballshit e cila ka dhe kapacitetin më të madh përpunues të naftës është bërë në shkelje të ligjit. Megjithatë, i vetmi person mbi të cilin ra përgjegjësia është kryeregjistruesi i ZVRPP Mallakastër, i cili u pushua nga puna dhe pas një padie penale në Prokurori, u arrestua. “ARMO është një nga këto rastet e kreditorëve të këqinj, ku urdhrat e sekuestros janë të mbivendosura,” tha për BIRN një burim, i cili është palë e interesuar në ekzekutimin e aseteve të kompanisë, pasi është pjesë e kreditorëve të ARMO-s. “Edhe pse prona ishte lënë më parë kolateral, banka ka vazhduar t’i japë kredi. Në rastin e Credins Bank 17 milionë euro. Prandaj ishte e detyruar të bënte gjithë këtë lojë,” shtoi ai. Sipas të njëjtit burim, nëse ZVRPP Mallakastër do të respektonte ligjin, Bankës Credins “nuk do t’i vinte ndonjëherë radha për të marrë pronën e lënë peng nga kredia.” Institucionet mbyllën sytë ndaj ankandit

    Punëtorët e rafinerisë së përpunimit të naftës bruto në Ballsh, gjatë një protestë para godinës së Kryeministrisë | Foto nga : Malton Dibra/LSA

    Detaje të raportit të hetimit administrativ që hartoi Ministria e Drejtësisë, i cili është referuar në Prokurorinë e Përgjithshme, hedhin dritë gjithashtu se si institucionet shtetërore bënë një vesh shurdh në kohën që përmbaruesi i njoftoi nëse kishin pretendime mbi shitjen e rafinerisë së Ballshit, si kreditorë preferencialë. Zyra e regjistrimit të pasurive në Mallakastër, edhe pse ka marrë një kërkesë për vendosjen nën sekuestro të pronave të ARMO-s në uzinën e Ballshit nga ana e Drejtorisë së Tatimpaguesve të Mëdhenj, nuk ka marrë asnjë veprim për kufizimin e pronësisë. Po ashtu edhe drejtoria e Tatimeve nuk i ka nisur asnjë shkresë përmbaruesit që zhvilloi ankandin për t’i vënë në dijeni radhën që kishte si kreditor preferencial dhe të kërkonte anulimin e shitjes. Situata ndryshon me Drejtorinë e Përgjithshme të Doganave, e cila e kishte të vendosur masën e sekuestros në rafinerinë e Ballshit dhe është njoftuar nga përmbaruesi për të drejtën e pronësisë, por nuk ka kthyer asnjë përgjigje në adresë të shoqërisë T.M.A.- duke hequr dorë në mënyrë vullnetare nga pasuria. “Pas shpalljes se fituesit, përmbaruesi gjyqësor ka njoftuar Bashkinë Ballsh dhe Degën e Doganës Lezhë me qëllim respektimin e të drejtave të tyre preferenciale. Nga dokumentacioni i administruar rezulton se nuk ka përgjigje nga Dega e Doganës Lezhë. Bashkia Ballsh ka kthyer përgjigje, po ky institucion është shprehur se në datën 10.11.2016 ka përpiluar një akt-marrëveshje për arkëtimin e detyrimit me këste. Në shkresë nuk përcaktohet përmbajtja e kësaj akt-marrëveshje, po institucioni shprehet se përmbaruesi mund të vazhdojë ekzekutimin, duke e përjashtuar Bashkinë Ballsh nga procesi ekzekutiv përmbarimor,” citohet në raport. E gjithë manovra- sqaron raporti, ka sjellë si rezultat që Banka Credins të jetë i vetmi subjekt që fiton të drejtën e kreditorit preferencial. …………………………………………….. Borxhi ndaj Albpetrol dhe OSHEE

    Adminisitratori i Albpetrol Sh.A Endri Puka | Foto nga : LSA

    Diebstahl von Baumaschinen, Luxus Autos und dann heute der Sohn Belind LUli, studierte in England, verschob schon teuerste Autos nach Albanien und wurde 2010 schon erwischt. Vor vielen Jahren hat die Albanische Regierung Mark Luli, schon die Radio und TV Lizensen weggenommen, weil man nur von Piraterie lebte im Musik und Nachrichten Geschäft http://gazeta-shqip.com/lajme/wp-content/uploads/2013/11/Ndue-Dedaj-213x320.jpg Anti Mafia Italien, die Österreichische Justiz, schon vor weit über 10 Jahren gesucht der Super Mafiosi Mark Luli (vorbestrafter Bauunternehmer) Der Sohn Belind Luli heute. Ferrari, teueste Porsche, Bently, Lamborgini und weil er hohe Bußgelder erhielt, als er in Park Verboten parkte in Tirana. [caption id="attachment_548" align="alignnone" width="300"] Belind Luli[/caption] https://alpenews.al/tmerri-policise-ky-eshte-djali-milionerit-shqiptar-qe-mrekulloi-milanon-bishen-e-tij-luksoze Bildergebnis für Mark Luli Me makinë 200 mijë euroshe në rrugë, kush është pasaniku i ri i Tiranës?
    Belind Luli është djali i një prej biznesmenëve më të pasur në vend. I riu, i cili ka studiuar në Angli është djali i biznesmenit të ndërtimit, Mark Luli. Ai është vetëm 30 vjeç dhe fama e tij në rrjetet sociale ka kapur majën. Kjo për shkak se reklamon herë pas herë automjete të shtrenjta të tipeve të ndryshme. Luli posedon një “Rolls Royce” të bardhë, një “Bentley”, një “Range Rover” dhe disa automjete të tjera super të shtrenjta. Ai posedon gjithashtu dy mjete luksoze të tipit “Lamborghini” dhe ditët e fundit e ka pasuruar koleksionin e tij të makinave të shtrenjta me një “Huracan” ngjyrë portokalli me vlerë përafërsisht 200 mijë euro. Mjeti luksoz ka kthyer kokën e të gjithë kalimtarëve në rrugët e Tiranës. Videoja është siguruar nga faqja e njohur në Instagram @RichKidsTirana për reklamimin e mjeteve luksoze të shqiptarëve.

    • navy
      Jun 07, 2018., 21:16 •

      An oily past

      Mar 9th 2012, 15:55 by T.J. IN LATE 2010 Italy’s only major website covering Balkan and Caucasus affairs, the Osservatorio Balcani e Caucaso, published a fascinating slideshow of historic photographs from Albania which it kindly allowed us to republish. The pictures, which belonged to the father of Franco Tagliarini, a publisher, were produced by Distaptur, an Italian propaganda and publishing house that operated in Albania during the Italian occupation, between 1939 and 1943. Now the site has published another slideshow from the Tagliarini archive. This set concentrates on the oil industry that developed during the Italian years. It is another great insight into Albania’s past. The Osservatorio is an excellent resource for Balkan and Caucasus affairs. The site’s pages are in not just Italian but also BHS (Bosnian-Croatian-Serbian) and English. They tweet at @BalcaniCaucaso. http://www.economist.com http://www.balcanicaucaso.org/

  • navy
    Jun 07, 2018., 23:18 •

    EU Commision, die EU ist Motor an allen Verbrechen der Welt, immer aktiv dabei und bei Öl und Gas sowieso Die Mär vom Genozid Der Grund, warum sich letztendlich auch die USA zu einer Intervention entschieden hatten, war das Drängen der damaligen US-Außenministerin Hillary Clinton. Unermüdlich wiederholte Hillary Clinton Gaddafi-Truppen hätten – gezielt und systematisch – Zivilisten getötet, in Bengasi hätte sogar ein Massaker gedroht, weshalb die Bombardierung Libyens unausweichlich sei. Der Druck auf Barack Obama, sich endlich zum „Krieg in Libyen“ zu erklären, nahm zu. Die Washington Times rief in einem Kommentar vom 24. März zu einem Amtsenthebungsverfahren gegen ihn auf. Der Präsident, hieß es darin, sei ein „Landesverräter“. Am 28. März verteidigte Obama in einer vom Fernsehen übertragenen Rede die Beteiligung am Militäreinsatz. Es gehe um Interessen und Werte der USA, deshalb bestehe eine Verantwortung zu handeln. Der Vormarsch von Gaddafis Truppen habe gestoppt werden können, weitere Gewalt gegen Zivilisten sei verhindert worden. Wie sich nun herausstellt, waren diese gegenläufigen Indizien damals innerhalb der Administration bestens bekannt. So berichtet die Washington Times (28.1.2015) unter Verweis auf jüngst erhaltene Gesprächsmitschnitte aus Tripolis sowie auf Aussagen hochrangiger damaliger Regierungsbeamter: „Mehrere von der Times interviewte US-Offizielle bestätigten, dass Frau Clinton und nicht Herr Obama führend in der Forderung war, NATO-Militärkräfte einzusetzen, um Gaddafi als Anführer Libyens des Amtes zu entheben und dass sie wiederholt die Warnungen von Beamten aus dem Verteidigungs- wie auch dem Militärapparat in den Wind geschlagen hat. […] Frau Clintons Argument bestand darin, dass Gaddafi kurz davor stand, einen Völkermord gegen Zivilisten in Bengasi zu begehen, wo die Rebellen ihr Machtzentrum hatten. Aber Geheimdienstbeamte aus dem Verteidigungsministerium konnten diese Bedenken nicht bestätigen und kamen in der Tat zu der Einschätzung, dass es Gaddafi wohl kaum riskieren würde, sich aufgrund der Tötung zahlreicher Menschen den Zorn der Welt auf sich zu ziehen. […] Im Ergebnis wandten sich Verteidigungsminister Robert M. Gates und Generalstabschef Mike Mullen entschieden gegen Frau Clintons Forderung nach dem Einsatz von Gewalt.“................................ http://www.neopresse.com/politik/leak-der-wahre-grund-fuer-die-libyen-intervention-der-nato-gold-oel-dollar/ Hillary Clinton and the Brutal Murder of Gaddafi

    Photo by thierry hermann | CC BY 2.0
     
    KenFM am Telefon:
    02 Mrz 2016
    Friederike Beck zu den Finanzierungsnetzwerken des IS
    KenFM sprach mit der investigativen Journalistin Friederike Beck über den IS. Sie beschäftigt sich seit Jahren mit Netzwerken aller Art. Für Beck wurde die „Marke“ IS recht aggressiv „in den Markt gedrückt“. „Der IS sind Wir.“ Der aktuelle „Kampf gegen den IS“ ist für sie nichts anderes als eine raffinierte Werbekampagne für ein Terror-„Produkt“, das den Eliten gleich doppelt nützt.
    Profilbild von Transcript Team
    0
    0
    0

    Ken Jebsen: Mit dem Kampf gegen den Terror verhält es sich ähnlich wie mit dem Kampf gegen Drogen: Je länger für ihn getrommelt wird, je aussichtsloser wird dieser Kampf. Mehr noch: Drogengeschäfte und Terror machen, seit gegen sie ganz offiziell; also mit Militär und Steuermitteln bekämpft werden, immer mehr Boden gut.

    Friederike Beck: Ja, schönen guten Abend Herr Jebsen.

    Ken Jebsen: Frau Beck, Sie sind eine investigative Journalistin; Baujahr ‚68; Autorin und Sie beschäftigen sich – neutral ausgesprochen – seit einigen Jahren mit im Dunkeln arbeitenden Netzwerken. Ich erinnere mich an Aufsätze wie ‚US-Geostrategie und deutsche Souveränität: Ein heißes Eisen‘ oder ‚Werte als orwellscher Begriff‘, ‚Die Lieblingsoligarchin des Westens unter Mordverdacht‘ oder auch‚EU-Ermächtigung: auf dem Weg in eine Diktatur? – Eine Bestandsaufnahme‘‚Das Guttenberg-Dossier: Der junge Führer und die Atlantikbrücke‘. Bevor wir auf das Terrornetzwerk IS kommen, wie recherchiert man denn eigentlich auf einem Feld, das davon lebt, dass keines dieser Mitglieder mit einem von Außen darüber spricht?

    Friederike Beck: Am allerwenigsten recherchiere ich wahrscheinlich in den deutschen Medien. Ich kann recht gut Englisch, Spanisch, ein bisschen Russisch, etwas Französisch und bin vorwiegend in ausländischen Medien unterwegs.

    Ken Jebsen: Frau Beck, was reizt Sie denn an Netzwerken so sehr, dass Sie sich damit so intensiv beschäftigen?

    Friederike Beck: Ich gucke halt gerne hinter die Kulissen. Das ist einfach so eine Grundneugier. Und ich gebe mich halt selten zufrieden mit den offiziellen Erklärungen. Ich finde es einfach unheimlich spannend, wenn ich dann auf einer Fährte bin, dann geht es mir so wie mit meinem Dackel: Dann kann ich nicht mehr loslassen. (lacht)

    Ken Jebsen: Okay, sind dann die recherchierten Inhalte dann leicht an klassische Medien zu verkaufen?

    Friederike Beck: Nein, das sind sie natürlich nicht. Es sind ja heiße Eisen. Es betrifft ja nicht nur Journalisten, sondern auch Leute in Amt und Würden oder in Positionen zum Beispiel wie die EU-Botschafterin im Irak, die letztes Jahr offen ausgesprochen hat und einige unangenehme Dinge über den IS gesagt hat. Und wo dann ganz merkwürdige Sachen mit ihr passierten. Ich hatte erst kürzlich einen Artikel über Thema ‚Wer finanziert denn eigentlich den IS?‘ Und da bin ich auf ein Interview gestoßen mit Jana Hybášková. Die war mehrere Jahre lang im Irak offizielle EU-Botschafterin. Sie spricht fließend Arabisch und man kann davon ausgehen, die sagt jetzt nicht einfach so etwas, sondern das hat schon Hand und Fuß. Und da hat sie vor einem auswärtigen Ausschuss der EU einige Dinge gesagt, dass zum Beispiel einige Mitgliedsstaaten der EU auch sich beteiligen an dem Ölhandel und dieses Öl auch direkt kaufen. Und sie hat händeringend gefordert, man möge ganz gezielt gegen diese Leute, die diesen illegalen Handel betreiben und den IS damit fördern, mit Sanktionen begegnen. Und sie hat eine Zahl in den Raum gestellt von 5.000 Lastwagen, die diesen Ölhandel betreiben, so eine Art rollende Flotte. Ich habe jetzt einmal geguckt, was mit dieser Frau eigentlich passiert ist. Und die ist allen Ernstes in Namibia gelandet als Botschafterin. Sie ist also als Arabischsprachige am anderen Ende der Welt. Es ist damals noch nachgehakt worden in einem Frageausschuss des EU-Parlamentes durch einen französischen Abgeordneten. Der hat gefragt: ‚Moment! Was macht denn jetzt eigentlich die EU-Komission gegen diese Mitgliedsländer? Hat sie da jetzt irgendwelche Maßnahmen in petto? Was passiert da eigentlich?‘ Das war ein Herr Jean-Luc Mélenchon. Und außerdem hat er nicht verstanden, dass die Frau Hybášková, also dass vom offiziellen diplomatischen Dienst der EU gesagt wurde, dass die Hinweise, die sie gegeben hatte, dass diese Anschuldigungen nicht den Tatsachen entsprechen würden und es gebe überhaupt keine Beweise dafür. Mann hat also von offizieller Seite dieser EU-Komission diese Spezialistin, dieser EU-Botschafterin, die im Irak schon fundierte Informationen über ISIS hatte, hat man desavouiert und den EU-Parlamentariern allen Ernstes gesagt, dass es nicht stimmen würde und dass es da keine Anhaltspunkte gäbe. Und die Antwort von Frau Mogherini – die ist ja Vizepräsidentin der EU-Komission – ist auch relativ nichtssagend. Die hat dann zwei Monate später gesagt: ‚Ja klar, wir halten uns an alle Sanktionen und wir sind ja auch gewillt gegen Al-Qaida vorzugehen, aber leider, leider kann man gegen diesen Ölschmuggel nichts tun, weil das vermischt sich ja am Ende alles sowieso. Es gibt also ein riesiges Netzwerk von Vermittlern und privaten Businessleuten, die da im Irak diesen Schmuggel betreiben. Und da können sie eben nichts machen, weil am Ende kommt es dann eh vermischt an.‘ Das war dann das Ende der Durchsage.

    Ken Jebsen: Diese Aussage, die von der EU-Botschafterin quasi weggedrückt wurde und sie wurde dann zwangsversetzt Richtung Afrika, wo sie nicht mehr den – ich sag‘ jetzt mal – Schaden anrichten kann. Das kam ja dann wieder auf´s Tablett, spätestens in Antalya als Putin davon gesprochen hat, dass 40 Staaten den IS finanzieren, unterstützen, und dass da eben auch G20-Staaten dabei sind. Das war in Antalya, Türkei. Dann eben auch die Vorwürfe gegen den Sohn des Präsidenten, Bilal Erdoğan, dass der in diesem Schmuggel auch vernetzt sei und daran partizipiert. Was ist da dran?

    Friederike Beck: Über Bilal Erdoğan weiß man, dass er in den USA-Kreisen gut vernetzt ist. Er hat in den USA studiert, dort auch seinen Abschluss gemacht. Er war dann eine Zeit bei der Weltbank und hat sich in den letzten Jahren halt eingekauft in eine Reederei. Allerdings mit zwei anderen, aber er ist einer von diesen drei. Die heißt BMZ. Das ist ein Reedereiunternehmen, die von Ceyhan aus Öltanker haben und in die ganze Welt Öl verschiffen. Und es steht da so im Raum die Familie Erdoğan, die da mit persönlich involviert ist. Aber das ist dann schon sozusagen Endstation.Jeder Journalist, der da ein bisschen nachfragt, weiß: Die Türkei ist das Land mit den, glaub‘ ich, am meisten inhaftierten Journalisten. Es ist also hochgefährlich da nachzufragen. Aber die FrauHybášková, auf die würde ich gerne noch einmal zurückkommen, die nämlich noch viel mehr gesagt hat. Die hat dann noch ein weiteres Interview gegeben und noch mehr Finanzquellen aufgezeigt, wo der IS sich damit alimentiert. Und da hat sie schockierenderweise, wie ich finde,und das war auch alles schon letztes Jahr, also jetzt genau vor einem Jahr, Ende November. Da hat sie das gesagt und es ist nichts passiert. Sie hat gesagt, dass es organisiertes Verbrechen dort gibt dort im Irak. Dass es Handel gibt mit Frauen, mit Kindern und dass dort Organhandel stattfindet; also menschliche Organe, die dort verkauft werden neben dem illegalen Ölhandel. Das ist natürlich so ein Punkt, da würde man am liebsten gar nicht darüber reden, so grauslich ist der. Aber man muss es halt leider, weil es ist ja auch irgendwo bekannt. Mich hat es natürlich erinnert an den Kosovo damals 1999. Dass da halt die ‚Wertegemeinschaft‘ hineinging und dann da die KFOR und die UNMIK- Mission installiert wurde. Dann gab es da recht bald mit dem Internationalen Gerichtshof für Jugoslawien eine Anklage, dass die albanische UÇK verwickelt sei in den Organhandel. Das wurde dann erst niedergeschlagen. Dann gab es noch einmal eine Kommission, wo der Schweizer Dick Marty vorgestanden hat. Dann gab es nochmal eine, die ist jetzt am Ende eben 2014 zu dem Schluss gekommen – Special Investigation Task Force hieß die – von der EU ganz offiziell: ‚Ja, es stimmt. Man müsste noch einmal alle albanischen Milizenführer und die gesamte UÇK müsste man eigentlich vor Gericht stellen. Nur passiert ist halt bisher nichts. Nur um mal ein Beispiel zu nennen: Für eine illegal entnommene Niere – die wird gehandelt zwischen 80.000 und 100.000 Dollar. Und das hat eben diese FrauHybášková schon vor einem Jahr gesagt. Und es ist überhaupt nichts daraufhin passiert. S....

    http://www.free21.org/friederike-beck-zu-den-finanzierungsnetzwerken-des-is/
     

  • navy
    Jun 08, 2018., 07:43 •

    Die gesamte Privatisierung ein reiner Betrug diverser Mafia Regierungen der Internationalen, um auch die Entwicklungsgelder zustehlen. Über 200 ausl. Offshore Ölfirmen hinterliessen Wüsten und hohe Millionen Kredit Schulden in Albanien. Aktuell die ABI Offshore Bank mit Rezzo Schlauch und Albaner Mafia Frau, der Ehefrau von Edi Rama im Vorstand natürlich. siehe PPP Projekte der Kriminellen des BMZ, Klima Betrug, Berlinwasser, KfW - GTZ Projekte, Bundesdruckerei usw. Vorneweg die Banken Mafia, Raiffeisenbank in Österreich, Deutsche Bank, Erste Bank wo immer Profi Kriminelle, ohne Banklehre und Ausbildung wie bei den Landesbanken den Vorstand übernahmen.

    Vendburimet e naftës i jepen kompanisë që ka borxhe ndaj shtetit shqiptar

    June 7, 2018 21:59
    Vendburimet e naftës i jepen kompanisë që ka borxhe ndaj shtetit shqiptar
    Koncesioni i fituar nga TransOil Group për 3 vendburimet e naftës, Gorisht-Kocul, Cakran-Mollaj dhe Amonicë, ka një sërë shkeljesh proceduriale, financiare por edhe konflikt interesi, krahas faktit që ka lidhje të errëta me rusët. E përfaqësuar në Shqipëri me kompaninë Visoka Oil Corporation, TransOil Group rezulton të jetë debitore ndaj Albpetrol me rreth 7 mijë ton naftë, e barazvlefshme me 2.5 milion dollarë si dhe detyrime të prapambetura në vlerën e 700 mijë dollarëve. TransOil group e ka krijuar këtë borxh nëpërmjet vendburimit të naftës në Visokë, në afërsi të Ballshit, të cilën e shfrytëzon që prej shkurtit 2012. Ky borxh ndaj Albpetrol, automatikisht duhet ta skualifikonte këtë kompani, e jo më ta shpallte fituese. Albpetroli i hoqi vendburimin e naftës shoqërisë Phoenix, atë të Amonicës, sepse krijoi një borxh prej 1500 ton naftë, e barazvlefshme me 100 mijë dollarë, pra 32 herë më pak se kompania TransOil Group e cila vijon të ketë vendburimin e Visokës, por mbi të gjitha ka përfituar edhe 3 vendburime të reja. Kjo krijon një precedent të rrezikshëm në pasigurinë e marrëveshjeve hidrokarbure mes shoqërive të huaja dhe shtetit shqiptar. Pak kohë më parë, ish drejtori i AKBN-së, vuri në dijeni Ministrin Gjiknuri për problemet që kompania TransOil Group po i sillte buxhetit të shtetit, nëpërmjet shfrytëzimit të vendburimit në Visokë. Ndërsa në shkurt të 2018-s, AKBN i tërhoqi vëmendjen TransOil Group që të respektojë marrëveshjen për vendburimin e Visokës, ose në të kundërtën do t’i revokohej licenca. Një tjetër kriter i shkelur nga kompania Transoil Group është pagesa ndaj Albpetrol për të blerë Paketën e të Dhënave, një kriter ky i vendosur përpara se të zhvillohej gara koncesionare. Por, sipas një transaksioni bankar të siguruar nga “Të Paekspozuarit”, Transoil Group e ka kryer këtë pagesë në datë 4 prill 2018, pra, 5 ditë pasi ishte shpallur fitues. Me gjasë, fatura është futur brenda në dosje nga zyrtarë të Albpetrol, pasi në datë 30 mars 2018, Transoil Group i kishe dorëzuar të gjitha dokumentet, përveç pagesës. s.a/dita

Wird geladen
×